COLORADO & NEW MEXICO 2010
Donderdag 16 september
De vlucht van Amsterdam naar Washington met United verloopt vlekkeloos. Op binnenlandse vluchten van United zitten de bagagecompartimenten altijd propvol, omdat er betaald moet worden voor ruimbagage. Slechts een stuk handbagage is toegestaan, maar daar trekt niemand zich iets van aan. Controle is er ook niet. Het laatste stukje naar Denver is daarom wat minder comfortabel, maar uiteindelijk belanden we in het Quality Inn Airport hotel, voor de verplichte hotelovernachting.
Vrijdag 17 september
Vandaag tussen 12 en 13 uur mogen we onze camper ophalen. We zijn al vroeg op, en in de wijde omgeving van de Denver Airport hotels is helemaal niks te doen. We bellen met Roadbear of dat niet wat vroeger kan, en na enig overleg komen ze ons om 9:30 ophalen. Super , wat een goede service!! De papierwinkel en uitleg van de camper gaan ook vlot, en zo rijden we al voor de middag door Denver in onze C23-25. Deze RV is wat groter dan de deluxe campervan van Canadream vorig jaar.
We gaan eerst naar Walmart voor een barbecue, en naar de Safeway voor proviand. We rijden de stad uit richting Het Golden Gate State Park. De natuur is werkelijk spectaculair, zo op een steenworp afstand van Denver. De weg er naar toe is bochtig, en we moeten aardig wat stijgen voordat we met een omweg (eerste weg was verboden voor RV’s) de Reverend’s Ridge campground bereiken. De camping is prachtig gelegen tussen de bergen. We gaan meteen en wandeling maken, die we moeten afbreken vanwege het hoogteverschil, we moeten eerst wennen aan de ijle lucht
Zaterdag 18 september
Al vroeg zitten we buiten aan het ontbijt, we wijden de barbecue in met een ‘guttbuster brekkie’. worstjes, eieren brood en bacon.
We rijden door het plaatsje Nederland, waar we voor de grap even stoppen, richting Boulder door de spectaculaire Boulder Canyon, richting Flatiron X-ings, naar een grote mall, er moet weer geshopt worden. In de Four Mile Canyon is enkele dagen geleden een grote brand uitgebroken. Het gebied is gehuld in rookwolken, maar de brand lijkt onder controle.
Het seizoen hier is normaal gesproken in het eerste weekend van september al afgelopen, maar door het fantastische weer , trekken de inwoners van Colorado er massaal op uit. Alle campings in de buurt van Estes park zijn volgeboekt. In een vooruitziende blik hebben we gelukkig voor de eerste paar nachten de campings gereserveerd. Zo hebben we een schitterend plekje op de Moraine Park Campground. Tijdens het eten zien we plotseling een enorme wapiti de camping naderen. We zien op het prikbord bij de Rangers dat de Trail Ridge Road wegens een bosbrand is afgesloten. Deze route hadden wij maandag willen rijden. Hopelijk krijgen ze het vuur snel onder controle.
Zondag 19 september
Na het ontbijt nemen we de gratis shuttlebus naar Bear Lake, waar we een wandeling gaan maken langs drie meren. Het gaat iets beter, we hebben minder last van de hoogteziekte, en de tocht is spectaculair mooi. Rond het middaguur keren we terug naar de camping voor de lunch. Shuttlebussen rijden nu af en aan en droppen vele wandelaars. Gelukkig zijn we op tijd begonnen.
We rijden naar het dorpje Estes Park, waar het onaangenaam druk is, we moeten nog een paar boodschappen doen bij de Safeway, die maar liefst 24 uur per dag open is. Het weer is nog steeds geweldig, en we relaxen nog wat bij de camper. Na het eten gaan we nog even kijken naar de Wapitis die hun bronstrituelen uitvoeren bij de ingang van de camping.
Maandag 20 september
De Trail Ridge Road blijkt weer geopend, dus rijden we deze
indrukwekkende route over de hoogste weg van de Verenigde Staten. Het hoogste
punt ligt maar liefst op
Na Granby nemen we de Highway 40, een bochtige weg dia langs Colorado´s wintersportplaatsjes zoals Fraser en Winter Park voert. Sneeuw ligt er gelukkig nog niet, maar dat zal niet heel lang meer duren.
Met die bochten en hoogteverschil valt de reistijd naar
Leadville tegen. We zoeken een camping, de eerste ligt aan een dirtroad, die
steeds slechter wordt, en dan is
Dinsdag 21 september
Het heeft vannacht gevroren, en hoewel de zon z’n best doet ontbijten we in de camper. We gaan eerst een wandeling maken bij het nabijgelegen Turqoise Lake, dat veel donkerder blauw is dan de naam doet vermoeden. We hadden verwacht dat de route om het meer zou lopen, maar dat is niet zo volgens een informatiebord dat we onderweg tegen komen. We hebben geen kaart, en geen idee hoe we moeten lopen, dus moeten we deze wandeling ook afbreken. We gaan maar naar het dorpje Leadville, een oud mijnwerkersstadje, waar behalve het mijnwerkersmuseum niet erg veel te doen is. We eten erg goede Mexicaanse kost bij Manuelitas op Harrison Avenue, en rijden vandaag niet te ver naar de Whitestar camping bij Twin Lakes. De ligging is spectaculair met uitzicht op Mnt Elbert.
Woensdag 22 september
We gaan vandaag naar Aspen, lekker decadent shoppen met de
rich & famous. De weg er naar toe is
weer stijl en bochtig, dus het duurt naar verhouding best lang voor we er zijn.
Vooral het laatste stukje is de weg erg smal en eigenlijk niet geschikt voor
campers. In Aspen is geen parkeerplaats
voor grotere voertuigen, we kopen voor 7
dollar een parkeervergunning, en mogen we de rest van de dag in de
woonwijk parkeren. Helaas regent het vandaag, dus geplande fietstocht langs de
Rio Grande komt te vervallen. In Aspen is het goed winkelen, en als je een
beetje oplet kun je voor een redelijke prijs nog wat eten ook. Ferrari’s ,
Porches en andere dure automerken bepalen het straatbeeld. We zijn weer op
grote hoogte, in de Independance Pass (
Donderdag 23 september
Vanmorgen kan het alle kanten uit met het weer, zon, regen, wind of sneeuw. Als we de Monarch Pass doorrijden langs de besneeuwde dennenbomen, lijkt het wel of we in een levende kerstkaart terecht zijn gekomen. De zon krijgt gelukkig de overhand, en is het met 22 graden lekker wandelweer. We trekken er dan ook meteen op uit zodra we op de South Rim Campground zijn aangekomen. We lopen langs de indrukwekkende Black Canyon van Gunnison. Vanwege het harde gesteente heeft de Gunnison River slechts een smalle kloof uitgesleten, zonlicht verlicht de kloof slechts kort, het donkere vulkanische leisteen zorgt voor de toepasselijke naam. We lopen hierna de Oak Flat Trail, een iets minder toepasselijke naam vanwege steile hellingen. Ook is het pad vrij nauw, maar biedt geweldige uitzichten op de rivier.
Vrijdag 24 september
We rijden na het ontbijt de Black Canyon route, dat hadden we beter gisteren kunnen doen, want de opkomende zon maakt het onmogelijk foto’s te maken. We nemen de, San Juan Skyway, een wederom uitdagende route, met prachtige herfstlandschappen. Een van de mooiste routes tot dusver. We vinden in Durango Junction Creek, een mooie camping in het bos. We genieten van het fantastische weer.
Zaterdag 25 september
Vanmorgen gaan we naar de Trimble hotsprings, om even te relaxen in het minerale water. Het is weer wasdag, en we belanden in een wasserette waar voornamelijk tokkies de was doen. Een grote kinderrijke familie is zeer aanwezig. Pa tokkie heeft een grote bruine zak hamburgers gehaald, en deelt die uit aan zijn kroost. Lekker zo’n hamburgertje tijdens het opvouwen van de was. De familie vertrekt, de oudste zoon komt even later weer terug, ze zijn een klein meisje vergeten, hilarisch!!
Het is nog september, maar in het centrum van Durango is het oktoberfest. Mensen lopen met imitatie bierpullen op straat en er spelen wat bandjes. Het is vandaag met 27 graden weer warm, het bier doet z’n werk, mensen lopen met onvaste pas over straat. Op advies van een medewerkster van de hotsprings eten we bij Tequila’s, een Mexicaans restaurant. Het eten slaat echter nergens op. We gaan naar de Durango Mall, maar daar zijn we snel uitgekeken.
Zondag 26 september
We vertrekken richting het Mesa Verde NP. We gaan direct naar de hoofdattractie, de Cliff Dwellings. De enige manier om dit te bekijken is met een groepstour onder leiding van een ranger. We kopen een kaartje voor de tour van 10:30 uur bij het visitors centre. Uitgerekend komt er ook nog een buslading toeristen aan, zodat we met een hele grote groep naar beneden afdalen. Dat schiet niet echt op, allemaal bejaarden en onzekere mensen. Met trillende handen klimmen ze de smalle trapjes en ladders af. Er wordt ruim tijd genomen om te fotograferen hoe stoer men wel niet op een laddertje kan staan. Vreselijk, maar de enige manier om dit te zien. Vervolgens bekijken we de rest van het park en de overblijfselen van deze uitgestorven indianencultuur. We zoeken een plaatsje op de Morefield Campground, een mooie camping met ruime plaatsen en vele faciliteiten bij het hoofdgebouw. We vullen de watertank weer bij en komen even bij in de brandende zon. Het was weer een geweldige dag. Na het avondeten lopen we een korte maar zeer mooie route Knifes Edge, en zien daar de zonsondergang.
Maandag 27 september
Vandaag steken we de grens met New Mexico over, de natuur verandert, maar ook merken we dat het hier minder welvarend is. In de verte is de horizon geelbruin gekleurd door de smog. Even later zien we ook waar deze verontreiniging vandaan komt, uit de schoorstenen van de Four Corners Power Plant. Dit is de meest vervuilende krachtcentrale in de VS.
We rijden snel verder de Bisti Highway op, niet de beste weg ooit, maar we kunnen lekker doorrijden. Een gravelweg van twee mijl brengt ons bij de Bisti Wilderness. We gaan op onderzoek uit vinden enkele bizarre geërodeerde rotsformaties. We zouden hier kunnen overnachten, maar dat trekt ons niet aan hier. We rijden naar de Blue lake Campground. We zijn hier de enige kampeerders, het is mooi gelegen aan het meer maar de wegen zijn slecht, en veel staanplaatsen zijn er niet. Als het donker is begint de fauna op de camping te leven. We horen het onheilspellende gehuil van coyotes.
Dinsdag 28 september
Onze kaart is niet heel duidelijk, en zo kan het gebeuren
dat onze weg ineens overgaat in gravel. Eerst is de weg redelijk, maar wordt
later steeds smaller en slechter. We komen gelukkig bijna geen verkeer tegen.
Na vijftien mijl gravel, komen we uit op Route 66, en zetten we koers naar El
Malpais. Drie lavastromen van vulkaanuitbarstingen vormden zo’n 3000 jaar
geleden de Badlands van New Mexico. We stoppen bij het mooie Sandstone Bluffs
Overlook, en
Woensdag 29 september
We rijden over het platteland, waar vooral veel chilipepers verbouwd worden. Hatch is de chilipeperhoofdstad van de VS. In Las Cruces kopen we vers fruit op de farmers market, en alvast twee tortas (Mexicaanse sandwiches) voor lunch, bij een snackmobiel.
Het is vandaag bloedheet, te warm om te wandelen, dus rijden we naar de camping van Oliver Lee SP. We klappen de luifel uit, en relaxen met een goed boek en koude drankjes. Aan het eind van de middag rijden we naar White Sands, een ranger legt uit hoe de gipsduinen ontstaan zijn. Als je niet beter zou weten lijkt het wel sneeuw. Gipsen duinen zijn zeldzaam omdat gips normaal gesproken oplost in water. Aangezien de dit gebied in z’n geheel is omringd door bergen, kan het geen kant op en kristalliseert het. We zien de zon ondergaan, en vertrekken weer richting camping.
Donderdag 30 september
We rijden vanmorgen om kwart over 6 nog een keer terug naar de White Sands om de witte zandduinen nog een keer te bewonderen bij zonsopkomst. We gaan door naar Carrizozo, doen daar wat boodschappen, de was, we lopen door het dorpje dat gedomineerd wordt door ezelbeelden. We eten de beste Chili Cheeseburger van het zuidwesten, in Outpost, een donkere kroeg met aan de muur opgezette hertenkoppen. Het dorpje is beroemd om cider van appel, kersen en frambozen, vreemd genoeg zit er geen alcohol of bubbels in.
We overnachten op de camping van de Valley Of Fires, lavastromen hebben deze vallei duizenden jaren geleden ingrijpend veranderd. Alienka komt er achter dat we wederom in Tarantula-gebied beland zijn. Het duurt niet lang voor dat de eerste over de camping loopt. ‘s avonds tijdens een wandeling komen we nog een harige vogelspin tegen.
Vrijdag 1 oktober
We rijden via wat scenic byways naar Albuquerque, naar de
Tramway, de langste kabelbaan ter wereld . Het is best druk, we moeten 30
minuten wachten om een kaartje te kopen, het meisje achter de kassa is niet een
van de snelsten. Als we eindelijk kaarten hebben bemachtigd, kunnen we nog net
mee met ‘vlucht
We willen gaan shoppen bij de ABQ Mall, maar er is daar geen parkeerplaats te vinden voor onze camper. We rijden door naar de camping waar in het kampeerboekje lyrisch wordt gedaan , maar deze is al vol. We wijken uit naar het nabijgelegen Redondo Campground, ziet er bijna hetzelfde uit, hier is nog wel plaats
Zaterdag 2 oktober
We gaan vandaag naar Santa Fe. Het is een beetje lastig een leuke camping te vinden, dus kiezen we vandaag voor een KOA Kampground. Het ziet er niet uit, maar we hebben in elk geval wifi. In de oude stad van Santa Fe barst het van winkeltjes die niks anders dan peperdure rommel verkopen. Het leek leuk maar we zijn snel uitgekeken. We gaan nog even naar een mall en kopen schoenen en kleding. De dollar schijnt weer goedkoper te worden. ´s Avonds een kleine onweersbui.
Zondag 3 oktober
De weg naar Taos is een scenic byway, het voert door de Sangre De Cristo Mountain Range. Wederom een prachtige route. Taos is net Santa Fe in het klein, we eten in een smoezelig Mexicaans restaurant even buiten het dorpje. We rijden naar de Rio Grande Gorge Bridge. Een meer indrukwekkende kloof. Op de parkeerplaats loopt een zwarte weduwe. Het gaat weer slecht met het camping zoeken, Volgens het boekje zou onze beoogde camping pas half oktober sluiten, maar is nu al dicht. Het is nog prima kampeerweer. Gelukkig krijgen we een tip van een vrouw, en vinden we voor 7$ een geweldig plekje met uitzicht op de Rockies in Wild Rivers National Recreation Area. We staan naast een kloof waar diep beneden de Red River stroomt. In de namiddag, als we de ergste warmte gehad hebben, dalen we af naar de rivier. ’s Avonds lopen we naar het punt waar de Red River en de Rio Grande samenvloeien.
Maandag 4 oktober
Weer terug in Colorado. We vinden een plekje op de camping van het Great Sand Dunes NP, deze zandduinen zijn ontstaan uit zand dat achterbleef op de oevers van de Rio Grande. De wind nam het zand mee over de San Luis Valley, en bleef steken voor de Sangre De Cristo Mountains. We maken een flinke wandeling langs en over de duinen. We hopen op het eind van de middag op een mooi fotomoment als de zon begint te zakken, maar een hagelbui gooit roet in het eten.
Dinsdag 5 oktober
Vandaag een lange reisdag. We rijden naar Walsenburg, en nemen de snelweg richting het noorden. We komen terecht op een camping in Chatfield State Park, even ten zuiden van Denver. Morgen moeten we de camper inleveren, en deze camping heeft een full hook-up. Ideaal voor het legen van de vuilwatertanks. Er is zelfs een zeer goed wifi-signaal, dat komt goed uit want we moeten ook nog op een hotelovernachting bieden op priceline.
Woensdag 6 oktober
We rijden naar Denver, waar we nog propaan moeten tanken alvorens we de camper terug brengen. De shuttlebus van Roadbear brengt ons naar het Holiday Inn Airport Hotel dat we gisteren naar volle tevredenheid hadden geregeld. We willen vanmiddag de stad nog even in, maar dit is wel enorm ver van het centrum. De receptionist van het hotel regelt voor een hele redelijke prijs een semilegale taxi, zodat we downtown Denver ook nog even kunnen verkennen.
Donderdag 7 oktober
De reis zit er op,we
hebben